تبادل
لینک هوشمند
کودک آدمی پیش از آن که زبان به کلام بگشاید،زبان رفتار را می فهمد؛پیش از آن با مشاهدهٔ چشم از ما آگاه شود،با مخابرهٔ دل از وجود ما نقش می گیرد و پیش از آن که شنوندهٔ پیام های لفظی و عمدی ما باشد،تماشاگر رفتار طبیعی و غیر عمدی ماست.از این روست که نقش والدین در تربیت ،بیش از آن که هشیارانه ،ارادی و عمدی باشد،غالباً ناهشیار ،پنهان،غیر مستقیم و غیر عمدی است.
لطفاً ازادامه ی مطالب دیدن فرمایید .
گشودگی ذهن و دل
ذهن گشوده،خلق باز و پذیرا ،دل باصفا و مصفا،دریچه هایی اند که وجود ما را به جهان،و جهان را به وجود ما راه میدهند.این گشایش و رهایش از جانب والدین به فرزندان منتقل می شود.
کوچک بزرگ
لزومی ندارد که فرزند خود را همواره به انجام کارهای ((بزرگ))وادار کنیم،فقط کافی است عشق به فعالیت و پیشرفت داشته باشد،حتی برای انجام کاری ((کوچک)) .
گودال «بودن»و«شدن»
ریشهٔ اغلب ناامنی ها،اضطراب ها،تضاد ورزی ها،حساسیت ها و بی قراری های کودکان در این است که بین آنچه«هست»،آن چه «می خواهد باشد»و آن چه«می خواهد بشود»فاصلهٔ زیادی وجود دارد.این تفاوت ها ناشی از بی توجهی والدین به «خود واقعی کودک» است .
حس عبادت
عبادت،و در رأس آن ،اقامهٔ نماز،شکوه حضور تمام وجود در نزد معبود است.برای شکوفا شدن هر چه بیش تر در نزد قدرت بی نهایت...این حس عبادت با حس والدین در هنگام عبادت به کودک القا می شود؛بدون حرف و صوت و اصرار و اجبار!
نیک های بدنما
«چالش» های زندگی ،روح ما را صیقل می دهد.
«رنج»های زندگی،زوایای پنهان وجود ما را آشکار می سازد.
«موانع»زندگی ،گام های ما را مستحکم می کند.
«ناکامی»های زندگی ،بردباری ما را وسعت می دهد.
پس همهٔ این ناستوده ها،ستودنی اند.
همهٔ این تلخی ها واجد شیرینی اند.
و همهٔ این نیک های بدنما،خود عامل رشد،پختگی و شکوفایی اند.
نظرات شما عزیزان:
